SEYDİŞEHİR EFSANELERİ 

Seydişehir’de dilden dile aktarılan efsanelerden çoğu, Seyyid Harun Mekâkıbı’ndan kaynaklanmıştır. Seydişehir'in Seyyid Harun eliyle kuruluşu, bir efsane şeklinde dilden dile dolaşmaktadır.

  Seyid Harun Camii Şerif’in Yapım Efsanesi        

Seyyid  Harun Mekâkıbından kaynaklanan bir efsaneye göre, Seyyid Harun-ı Veli şehri kurmak üzere Küpe dağının eteklerine gelmiştir. Az ötede Vervelid şehri hara harabelerin de yığın yığın taşları vardır. Bu taşlar o kadar büyük ve ağır ki yerinden oynatmaya kimsenin gücü yetmemektedir. Seyyid Harun, şehrini kurarken bu taşlardan faydalanacaktır. Önce şehrin planlarını tasarlar, kafasını ve kale kapılarının  yerlerini  işaret eder. Sonra harabenin başına giderek istediği taşa asasını dokundurur ve: (Ya Hacer! Allah'ın izniyle kalk, yola düş! Kale duvarlarında münasip yerini al!) der.  Böylece taşlar, koyun sürüsü gibi, birbiri ardına yola düzülür, şehirde yerini alır. Bunu gören çevre halkı, Seyyid Harun'un gerçek bir veli olduğuna yürekten ina­nır, şehrin kurulmasında canla, başla çalışırlar.

     Yine efsaneye göre, Seydişehir kurulurken, Eşref oğlu Beyi, Seyyid Harun'un gerçek bir veli olup olmadığını sınamak ister. Veziri ile iki tulum hediye gönderir. Tu­lumlardan birinin içinde katran, ötekinde çamur vardır. Vezir tulumları Seyyid'in önüne bırakır. Seyyid (Bismillâh ) diyerek ilk tulumu açar, mis gibi oğul balı. öteki tu­luma el atar. Taze taze tereyağı dolu. Dervişlerine seslenir. (Eşrefoğlu bize iki tulum bal ve yağ göndermiş, ırgatlara dağıtın, ekmeklerine katık etsinler..) der . Bu olayı öğrenen Eşref oğlu, Beyşehir’den gelerek Seyyid'  in elini öper ve dost olurlar. Dostlukları o derece ilerlemiş ki, Eşrefoğlu Mehmet Bey, Trogitis’e Seydişehri, Seyit Harun Veli de Süleymanşehir’e Beyşehri adını koymuşlardır.

  Deve Taşı Efsanesi

         Seyyid Harun, Küpe dağının eteklerinde şehrini kurarken bir haber ulaşır, llgın-Kadınhanı arasındaki Mahmuthisar köyündeki Tekke'de müritleri ile oturan Didiği Sultan adlı ermiş bir şeyh, ayıya gem vurarak binmiş, müridleriyle birlikte Seyyid'in ziyaretine gelmektedir. Haberi alan Seyyid Harun, müridlerini toplar, oradaki koca­man bir kayaya (Deve ol!) der, deve şekline giren kayaya binerek Didiği Sultanı kar­şılar. Keramet ehli iki pir, Seydişehir'in girişinde buluşurlar. Didiği Sultan, bindiği ayıdan iner, onu dağa sürer, Seyyid Harun da bindiği taş deveyi çöktürür, o da iner, böylece halleşip görüşürler. Seyyid  Harun'un bindiği taş deve, çöktüğü yerde olduğu gibi kalır.

            Yüzyıllar boyunca, deveye benzeyen, bu kaya parçası, halk tarafından ziyaret edilerek efsanesi anlatılır.